Сыйныфташларыма –"Әтнә таңы"

(арабыздан иртә киткән сыйныфташларыма багышлыйм)
Ничә еллар каләм тибрәтсәм дә,
Сезгә атап шигырь язмадым.
Кичерегез, бүген, сыйныфташлар,
Бу юлларны сезгә атадым.
Еллар үтү белән хатирәләр
Тоныкланыр, ләкин җуелмас.
Бердәм булдык, тату, дус яшәдек,
Гөрләп тора иде безнең класс.
Күптән инде, күптән артта калды
Шаулап торган мәктәп еллары.
Төрлебезне төрле якка сипте
Сикәлтәле тормыш юллары.
Күрешүләр сирәк булсалар да,
Әй күңелле иде очрашу.
Без һаман шул үсмер малай-кызлар,
Төртке сүзләр, көлү, шаяру.
Һәр очрашу саен бер яңалык -
Кемдә бала туган, кем аерылган.
Үзәк өзгеч хәбәр җанны телә:
Тагын берәү киткән арадан.
Ходай сабырлыклар бирсен иде
Гаиләгезгә, әти-әнигә.
Я, Ходаем, мондый хәсрәтләрне
Бирмәсәңче иде беркемгә!
Сөеп-сөелеп, сөенеп яшәр чак бит,
Киләчәккә баглап өметләр.
Я, Ходаем, исәннәргә гомер
Бирче, диеп телим теләкләр.