"Әтнә таңы"ннан - "Төш"

Мин төшемдә сине күрдем, Утыргансың көймәгә.

Сине куып тотмак булам, "Ерагаясың нигә?"

Бик тырышып алга йөзәм, Тәндә көч-куәт бетә.

Сизеп торам тырышмасам, Китәрмен күк тиз төпкә.

"Көч-куәт бир миңа", - диеп Ялварамын Ходайга.

"Агымыңны тизләт, - димен. - Минем йөзгән уңайга".

Шунда кинәт торып бастың Утырган үз көймәңдә.

Миңа карап аваз салдың: "Артта калма, кил әйдә!"

Әллә кайдан куәт иңде - Бу Ходайның рәхмәте.

Колач салып йөзә торгач, Куып тоттым көймәне.

Көймә кырын тотып алгач Яктырды күз аллары.

Борылдың да кулың суздың... Тик уяндым, аннары.