Укучылар әниләрен котлый

Иң кадерле кешем

Кадерле кешем - әнием турында язам. Аның исеме - Замира. Ул һәр көн мине иртән иркәләп уятып, тәмле ашлары белән сыйлап укырга озата һәм каршы ала. Әнием барлык эшкә дә өлгерә. Үзе фермада сыер савучы булып эшли. Эштән кайткач та тик тормый: юа, җыештыра, ашарга пешерә. Мин әниемә йорт эшләрендә булышам. Һәрвакыт акыллы, тәртипле булырга тырышам. Чөнки әниемә бер дә авырлык китерәсем килми. Мин аны би-ик яратам һәм аның белән горурланам.

Ильяр ХӘСБИУЛЛИН,

Күәм урта мәктәбе укучысы.

Әниемә булышам

Әниемә булышам мин,

Савытлар юып куям.

Иртән торгач тиз-тиз генә

Урынымны җыеп куям.

Һәрбер эшкә дә өлгерәм-

Мин әнинең уң кулы.

Ник дисәгез, мин бит аның

Иң булдыклы дәү улы.

Булат ХАФИЗОВ,

Күәм урта мәктәбе укучысы

Бик яратам

Бер гаиләдә өч бала без: мин, сеңелем һәм кечкенә энем. Әнием безнең барыбызны да бик ярата. Ул безгә тәмле ризыклар пешерә, кичен назлап йоклата, иртән "Балам", диеп сөеп йокыдан уята. Әнием безгә дәрес әзерләшергә дә, кечкенә энемне карарга да өлгерә. Мин әниемне бик яратам. Аңа тазалык-саулык, озын гомер телим. Һәрвакытта да бүгенгедәй матур, яшь, көләч йөзле булып калсын. Ярый әле янәшәбездә син бар, әнием!

Ранил ГЫЙНИЯТУЛЛИН,

Иң-иң матуры - ул!

Әниемнең йомшак кулларына

Килә башларымны куясым.

Күз карашы назлы, ягымлы бит,

Килә битләреннән үбәсем.

Минем әнием - иң тырышы,

Иң булганы, иң-иң матуры.

Сокланмаслык түгел әниемә,

Ул бит минем иң-иң сабырым.

Һәр көн иркәләгән назлы сүзе,

Көләч йөзе, тәмле ашлары.

Күңелемдә җылы хисләр туа,

Әниемә котлау сүзләре.

Бул бәхетле, бул сәламәт, әнием,

Менә сиңа бәйрәм бүләгем.

Чәчәкләрнең иң-иң матурларын

Сиңа гына, әнием, бирәмен.

Лилия ВАСЫЙЛОВА,

Күәм урта мәктәбе укучысы