Яңа елга кергәндә

Вакыт – нигъмәт, агымсудай ул ага, 
– Мин килдем! – дип, Яңа ел ишек кага.
Хуш киләсең, әйдә инде түргә уз,
Кайгы-хәсрәт алып килмә, урап уз!
Гади генә булмады ул, үткәне,
 Тарих – шаһит, биргәнме ул көткәнне.
Яңа елга кабат өмет баглыйбыз,
Заман кырыслыгын да аңлыйбыз.
Хәерле ел булса иде, көткәне,
Яхшы яктан истә калсын үткәне.
Тынычлыкта булса иде дөньялар,
Ятимлекне күрмәсеннәр балалар.