Китмик әле!

(Уены-чыны бергә)
Гомер баскычлары буйлап
Күтәреләбез өскә:
Кайчан гына 60 иде, 
Мин хәзер 65 тә.

Китмим әле пенсиягә, 
Кадрлар җитми илгә.
Үз көемә эшләп йөрим:
– Җитмәде , аңа! – димә.

Күзәтүләр алып килде, 
Түбәндәге фикергә:
– Сине кирәк санаганда
Китүләр кирәк, нигә?!

– Эш эшләнә, ял да тия,
Сиңа тагын ни кирәк?
Вакыты да салмак ага – 
Озын гомерләр теләп.

Пенсиягә кадәр һәркем
Хезмәт белән ял итә.
Пенсиягә китү белән
Вакыт җитми, тиз үтә.

– Үзем өчен эшлим, – диеп, 
Ял да читкә куела.
Кеше заты робот түгел, 
Эштән чыгып егыла.

«Хәрәкәттә – бәрәкәт» – дип,
Әйтсәләр дә халыкта.
Үз-үзеңне тыңлый белү
Җитми безгә кайчакта.