Әтнәдәге хәбәрчебез шигыре

ТӨШ

Мин төшемдә сине күрдем,

Утыргансың көймәгә.

Сине куып тотмак булам,

"Ерагаясың нигә?"

Бик тырышып алга йөзәм,

Тәндә көч-куәт бетә.

Сизеп торам тырышмасам,

Китәрмен күк тиз төпкә.

"Көч-куәт бир миңа", - диеп

Ялварамын Ходайга.

"Агымыңны тизләт, - димен. -

Минем йөзгән уңайга".

Шунда кинәт торып бастың

Утырган үз көймәңдә.

Миңа карап аваз салдың:

"Артта калма, кил әйдә!"

Әллә кайдан куәт иңде -

Бу Ходайның рәхмәте.

Колач салып йөзә торгач,

Куып тоттым көймәне.

Көймә кырын тотып алгач

Яктырды күз аллары.

Борылдың да кулың суздың...

Тик уяндым, аннары.