Китеп бардың изге айда, ожмахтадыр синең урын...
Әй, исләргә төшкән
саен, яңара сагыш, яра.
Исәннәрне зар елатып,
тиңсезләр китеп
бара шул,
Кайтмаска китеп бара.
Бу көннең бер киләсен белә идек. Тик тормышның барлык авырлыкларын күргән, әтисез калу ачысын татыган, һәрвакыт максатына үзе юл ярган сугыш чоры баласы бу яман авыртуны җиңәр кебек тоелды. Тормышка мәхәббәт, ихтыяр көче...