Котырып ала, бер тынып кала...

Февраль бураны дөнья урады, 
Кар белән күмде урам, юлларны. 
Җилбәгәй ачып изү, җиңнәрен 
Җил- җил узды ул болгап кулларын. 
Кояшлы буран- алдавыч буран, 
Һавалар якты, җирдән себерә. 
Котырып ала, бер тынып кала, 
Талларны талкый, ятып үкерә. 
Әллә сизәме яз якынлыгын, 
Дулар көннәре аз калганлыгын, 
Ятып аунап та, елап- дулап та 
Мәңгегә калып булмаганлыгын? 
Нишләмәк кирәк? Бар да үтә шул. 
Китмәскә килми җиргә берни дә. 
Ел фасыллары, кеше гомередәй 
Үз җае белән уза да китә. 
Рүзия Камаева,

 18.02.19