Хәзинәгә тиң хезмәттәшем

 Гомер агышын мин ел фасыллары алмашынуга тиңләр идем. Әле кайчан гына җәй иде. Көзләр җитте. Аннан соң ап-ак кыш килде. Менә хәзер кабат ямьле язлар җитте. Алар шулай ел да кабатланалар. Без үзебезнең эшләребез, уйларыбыз белән гомеребезнең узуын сизми дә калабыз.

Кайчандыр без дә укучылар идек. 1983 елның көзендә Бәрәзә сигезьеллык мәктәбен тәмамлап, 9 сыйныфка Бәрәскә урта мәктәбенә килдек. Хәзерге көндә хезмәттәшем булган Роза Әхмәтҗанова ул вакытта 10 сыйныфта укый иде. Без аның белән дуслашып киттек һәм шул елдан соң гел бергә булдык.

Мәктәпне тәмамлагач, Роза Казан Дәүләт педагогика институтының филология факультетына укырга керде.

Очрашуга кайткач, безгә уку йорты, студент тормышы турында сөйләде. Ул сөйләгәннәр белән рухланып, 10 сыйныфны...

Тулырак газета битләреннән укый аласыз.