Рүзия Камаеваның тагын бер "күчтәнәч"е

Гасырлардай чал авылым Күшәр-
Тиңсез гүзәл туган якларым,
Җаннарымның тыелгысыз ярсып
Сиңа томырылган чаклары.

Игенчеңдәй гади, ихлас җанлы,
Тыйнак елмаюлы, сабыр син,
И, Күшәрем, һәр тыкрыгың саен
Риваятьләр тулы авыл син.

Урман- кырлар мине үзенә тарта,
Диңгезләре торсын кырыйда,
Әйләнәм дә кабат сиңа кайтам,
Куйныңа сыенам сабыйдай.

Чын ихластан әйтәм "Яратам!"- дип,
Әнкәм кебек, изге җирем син.
Йөрәк түрләремнән ургып чыккан
Рәхмәтләрем тулы җырым син!