Әтнәм минем

Әтнәм минем, синдә генә
Халык рухы өзелмәгән, 
Таш калалар төзелмәгән, 
Тибеп чыкмый кара алтын… 
Хезмәтне сәнгать итүче, 
Кырларда икмәк игүче 
Төп байлыгың – эшчән халкың!

Әтнәм минем, синдә генә
Тукай тәүге аваз салган, 
Иҗатына илһам алган.
Йөзең – якты, исемең – ак! 
Мәрҗаниләр мирас иткән, 
Татар халкы горур йөрткән
Туган телне саклаган як!

Әтнәм минем… Синдә генә 
Мәгърифәткә илткән юллар, 
Шигъриятнең үзе булган, 
Жандай газиз басу-кырлар.
Йөрәгендә икмәк белән 
Хикмәт йөрткән газиз халкым, 
Гомер бакый туган җирдә 
Олылый ул бәхет хакын. 

Туграсында – алтын башак,
Сәгадәтле каурый-каләм. 
Буыннардан-буыннарга, 
Арышлардан-бодайлардан, 
Буразналар-ызаннардан
Барып җитсен ихлас сәлам.

Сабаннарда сынатмасын, 
Мәйдан тотсын гомер юргаң.