"Казан ведомстволарына " 30 ел

Беренче номер-беренче полосада алюминиевый кашыклар белән

Хәзерге вакытта «рус репортерлары» коммерцияле булмаган автоном оешмасының генераль директоры Дмитрий Михайлин 17 яшьлек студент булып килгән. Ул бер төркемдәше белән бергә аларны 1991-1995 елларда «Казанские ведомости»ның баш редакторы булган Любовь Агеевага ярты ставканы ике кешегә алырга чакыруын искә ала.

"Редакциядә күбрәк акча эшләгән айлар булды, чөнки гонорарларда бик күп яздым» хәзер алай эшли алмыйм", - ди Михайлин.

Акрынлап редакциягә яңа гына оешкан журналистика факультетының беренче студентлары (моңа кадәр бары тик филфактагы бүлек кенә булган) тартыла. Димәк, журналист көлә, «Казанские ведомости» республикада журналист белемен үстерүгә дә кул куйды.

"Редакциянең барлык хезмәткәрләре дә газетаның беренче номерын беренче биттәге алюминий кашыклар белән сатуларын искә төшерәм. Без Вадим белән-электричкаларда һәм Цумда. Бер үк вакытта яңа басманы да карадылар. Интернет уйлап тапсалар да, алга китмәделәр әле, һәм теләсә нинди кызыклы гаммәви мәгълүмат чаралары юлны җиңел һәм иркен уздырды. Анда нинди интернет, хәтта компьютерлар да сирәк булды, без басма машинкага текстлар тутырдык", - дип сөйли Михайлин.

Дмитрий сәясәт турында язган. Илне җимерергә ярамый һәм нәкъ менә шул хакта таләп иткән милләтчеләр клеймилы да бар, дип ышанам. Бу вакыт эчендә Михайлинга бөтенләй таныш булмаган егет зыян күрмәгән.

Казандагы „Би-би-си“ соборы Виктор Смирнов бервакыт миңа шундый тарих сөйләде. Аның иске танышы бар иде,ә аның улы, минем адашы һәм бер фамилияле Дмитрий Михайлин, энергетика институты студенты. Һәм менә бервакыт, дип сөйләде Виктор, алар янына фатирга шалтыраттылар. Дима өйдә бер кеше иде, ишекне ачты. "Син Дмитрий Михайлин?“ — дип сорадылар аннан караңгы егетләр. „Ярар, мин“, - дип җавап бирә ул. „Хәзер без сиңа республиканың бәйсезлегенә каршы ничек чыгыш ясауыбызны күрсәтәчәкбез!“. Кыскасы, аны сугарга җыелганнар. Алар бары ялгыштылар, кайдадыр ул — мин, өстәвенә, яше дә туры килде. Дима энергоинститутның студент билетының кул астында булуын саклап калган. Аннары мин алар янына бер шешә шәраб белән бардым, дуслаштык.

90нчы еллар "КВ" ярдәмендә бик актив һәм меганасыщенна булды, дип сөйли газетаның элеккеге хезмәткәре, чөнки ул вакытта ул һәм аның бер төркемдәшләре журналистлар буларак туган, һәм, үзе дә, журналистика үзе дә күп очракта нәкъ менә шул вакытта туган.

Без авыр һәм тынгысыз чор эзтабарлары булдык
Гөлнур Хафизова 1998 елдан 2014 елга кадәр «КВ» да яңалыклар, шәһәр хуҗалыгы бүлеге хәбәрчесе, ә аннан соң иҗтимагый тормыш бүлеге мөхәррире була. Казан әле Өченче башкала статусына юлын гына башлады.

Башкалабыз өчен мөһим булган объектлар төзелешен яктыртудан тыш, ул вакытта „КВ“журналистлары көннән-көн кара эш башкарган. Редакция кушуы буенча Азинодагы күп санлы өй туена барганыбызны хәтерлим. Хәзер дә күз алдында кар белән күренеп торган әлеге автомобиль юлы берничә ел эчендә җанлы Көньяк трассага әйләнергә тиеш иде... редакция телефоны шалтыратулардан өзелде. Казанлылар торак-коммуналь бәлаләре белән уртаклашырга ашыкты — алар безне, журналистларны, соңгы инстанция дип санады. Һәм без үз чиратыбызда бу ышанычны акларга теләдек

Төрле елларда баш мөхәррир Венера Якупова җитәкчелегендә редакциядә яңа гына эшли башлаган журналистлар да, танылган мэтрлар да эшләде, дип искә ала Хафизова. Мәсәлән, язучы Рафаэль Мостафин, Кабан күле төбендәге легендар хәзинәләр артыннан, китап укучыларны су төбенә төшереп, геройларның яуган елларында модалы булган сугышларга җавап итеп, Муса Җәлилнең батырлыгын детальләштерә.

ТР карикатуристлар берлеген җитәкләгән рәссам Вячеслав Бибишев газетаның беренче полосасын виртуоз рәвештә "бизәде". Язучы һәм драматург, баш мөхәррир урынбасары Александр Воронинаның нәзәкатьле редакторы, чабышта язылган репортажларны камилләштереп, текстны оста итеп үзгәртте.

«Бу команда зур үзгәрешләр аша узарга тиешле газетаны булдырды. Һәм, яңа тенденцияләрне исәпкә алып, йөзеп калырга кирәк", - дип саный Гөлнур Хафизова. 

Елъязмачы булу мөмкинлеге өчен " КВ» га рәхмәтлемен
2021 елгы «КВ» каршындагы стажер мәктәбе тыңлаучысы Эльвира РЫСАЕВА редакциягә беренче тапкыр эләгеп, керү ишеге каршында зур төркем шаржын бик озак каравын искә ала. «Бөтен дөнья бер гәҗиттә!» Казан белән бәйле төрле чорларның танылган шәхесләре шундый лозунг белән аларга кушылырга өндәделәр.

"Зур стажлы журналист Людмила Ивановна Колесникова минем остазым булды. Мин аның мәктәбе, хезмәттәшләрем-профессионаллар белән танышулары өчен бик рәхмәтле. Аннан һәр газета материалында укучының игътибарын соңгы ноктага кадәр тотып торучы нервы булырга тиешлеген белдем", - ди ул.

Эльвира газета редакциясе-даими цейтнотта эшләүче катлаулы механизм, дип искә ала. Чөнки материалның басма версиясе автор текстыннан башлап мөхәрриргә кадәр, корректордан алып версткага кадәр, ә аннары полосаларны типографиягә җибәреп, бөтен циклны оператив рәвештә узарга тиеш.

Мин газетага елъязмачы булу мөмкинлеге өчен рәхмәтле. Кызыклы кешеләр белән очрашулар, чираттагы чыгарылыш кичергәндә уңай хис-кичерешләр кичерәбез. Безнең газета үз миссиясен уңышлы дәвам итәр һәм киң катлам укучыларга файдалы булыр дип өметләнәм

Чыганак: https://kazved.ru/news/society/15-03-2021/kazanskim-vedomostyam-30-let-s-chego-vse-nachinalos-5812394