Александр Пушкин... У лукоморья дуб зелёный

Сибгат Хәким исемендәге Күлле Киме мәктәбендә өлкән сыйныф укучылары өчен Александр Пушкинның туган көне уңаеннан «Но жив талант, бессмертен гений!» дигән исем астында искә алу кичәсе булып узды.

Күлле Киме мәктәбендә өлкән сыйныф укучылары өчен  рус әдәби теленә нигез салучы бөек рус шагыйре һәм язучысы А. С. Пушкинны искә алу кичәсе булды. Бәйрәм музыка, әдипнең шигырьләре һәм шагыйрь турында истәлекләр белән үрелеп барды.

Укучылар шагыйрьнең шигырьләрен яратып укуылар. Яратмаслык та түгел шул. Бөек шагыйрьнең һәр шигъри юлында никадәр могҗиза, серлелек, фикер ята.

У лукоморья дуб зеленый;
Златая цепь на дубе том:
И днем и ночью кот ученый
Всё ходит по цепи кругом;
Идет направо — песнь заводит,
Налево — сказку говорит.

Там чудеса: там леший бродит,
Русалка на ветвях сидит;
Там на неведомых дорожках
Следы невиданных зверей;
Избушка там на курьих ножках
Стоит без окон, без дверей;
Там лес и дол видений полны;
Там о заре прихлынут волны
На брег песчаный и пустой,
И тридцать витязей прекрасных
Чредой из вод выходят ясных,
И с ними дядька их морской;
Там королевич мимоходом
Пленяет грозного царя;
Там в облаках перед народом
Через леса, через моря
Колдун несет богатыря;
В темнице там царевна тужит,
А бурый волк ей верно служит;
Там ступа с Бабою-Ягой
Идет, бредет сама собой;
Там царь Кащей над златом чахнет;
Там русский дух… там Русью пахнет!
И там я был, и мед я пил;
У моря видел дуб зеленый;
Под ним сидел, и кот ученый
Свои мне сказки говорил.